Dorota ANDROSZ | JESTEM

 

Jestem

 

 

Jestem Kobietą. Jestem winna. Nieuniewinniona. Pozbawiona łaski. Skazana za mówienie prawdy.

Prawda nie stanie się kłamstwem w moich ustach. Stanie się sztyletem. Bronią. Karabinem.

Bombą atomową. Bronią chemiczną. Nie tarczą. Posagiem.

Zawiniłam. Jestem naiwna. Nie mam giętkości. Nie mam biegłości. W mówieniu, czego nie myślę. Nieceniona. Drogocenna.

Jestem prawdą niechętnie słuchaną.

Jestem prawdą, brutalnie obdzieraną z prawa bytu.

Jestem prawdą, która nie da się zmanipulować.

Jestem prawdą, której daleko do dyplomacji.

Jestem prawdą, która nie boi się konfrontacji.

Jestem prawdą, której zarzucasz kłamstwo.

Jestem prawdą, której oczy nie przymilają się.

Jestem prawdą, która obroni się nie broniąc się.

Jestem bronią. Uczciwość to moja zbrodnia. Nie wyniosę po kryjomu. Nie zabiorę pod osłoną nocy.

Jestem w świetle. Parzę. Piekę. Wysuszam. Wskazuję. Naświetlam. Stwarzam pustynię.

Biorę odpowiedzialność za swoje słowa.

Moje erekcje nie chowają się po kryjomu w spodniach.

Kobieta pozbawiona łaski. Kobieta pozbawiona względów. Kobieta, która nie da się zastraszyć.

Kobieta, która nie boi się utracić. Zatracić się w nieposiadaniu.

Miałam się bać. Miałam skłamać o sobie by nie stracić słowa mieć. Wolę NIE mieć niż MIEĆ. Wolę NIC.

Wole posiadać NIC. NIEposiadaniu mówię TAK.

Jestem tą, którą palą na stosie.

Jestem tą, której zarzucają szaleństwo.

Jestem tą, którą zamykają w domu wariatów.

Jestem tą, którą poddaje się elektrowstrząsom.

Jestem tą, której mówi się; przesadzasz. Biorę swoje owoce i umieszczam je w innym miejscu.

Jestem tą, której mówi się; histeryzujesz, bo jesteś przed krwawieniem miesięcznym.

Jestem kobietą. Pluje krwią. Ze wszystkich otworów.

Jestem rodzajem żeńskim.

 

 

aktorka, performerka, reżyserka. Absolwentka PWST w Krakowie, filia we Wrocławiu.W latach 2004-2007 związana z teatrem Polskim w Bydgoszczy.Od roku 2007 aktorka Teatru Wybrzeże w Gdańsku. Wyreżyserowała niezależnie spektakle nad Czarnym Jeziorem Dei Loher i fetish.wtf. W 2018 roku debiutowała jako reżyserka w Teatrze Polskim w Bydgoszczy spektaklem Koniec Miłości Pascala Ramberta. Asystowała przy spektaklu Hunger w reż Luka Percevala w Thalia Theater w Hamburgu.Realizowała czytania w ramach PC Dramy i Rezydencji Sopot non Fiction. Jako performerka i autorka tekstów współpracowała m.in. z Anną Kalwajtys, trójmiejskim Teatrem Amareya oraz Mikołajem Mikołajczykiem i Grupą Spektaklową GS Zakrzewo.

 

 

 

Zdjęcia 1/2 pochodzą z działań performatywnych wykonywanych w ramach /FACE&FACE/FACE IT.

Zdj. 2 Karol Prochacki

Zdj. 3. Michał Szlaga

Dodaj komentarz